Lees alles over Namibië

PRAKTISCHE INFORMATIE NAMIBIË

Ontdek essentiële informatie voor je safari reis naar Namibië. Lees praktische informatie over Namibië, waaronder geografie, geschiedenis, bevolking, economie, taal en het politieke landschap, voordat je aan je reis begint. Deze uitgebreide informatie zorgt ervoor dat je goed geïnformeerd bent voor een soepele en plezierige reiservaring in Namibië.

Praktische informatie over Namibië
Een land van vele diverse landschappen, van roestig rode duinen en ver uitstrekkende grind vlaktes, tot de woeste golven van de Atlantische oceaan en de weelderig groene wereld van de Zambezi regio. Maar ook een land met een bewogen geschiedenis, wat heeft geresulteerd in de huidige culturele diversiteit. Maak kennis met Namibië!

Tot de komst van westerse jagers, missionarissen en kolonisten was Namibië een relatief onbekend land

Verhalen en geschiedenis werden generaties lang alleen via mond-tot-mond reclame doorgegeven. Rotstekeningen en gravures van het San-volk, zoals in Twyfelfontein; en overblijvende cirkels van stenen van tijdelijke nederzettingen van de Khoi-herders, zijn daarom zeer belangrijke bronnen van informatie over het oude leven in Namibië.

Europese ontmoetingen met Namibië vonden lange tijd alleen aan de kust plaats, met de Portugezen die als eersten dit gebied verkenden in de 15e eeuw – de skelettenkust. De eerste succesvolle expeditie in het binnenland was toen de Engels/Zweedse Galton en Andersson de Etosha Pan bereikten in 1851. Pas in de late 19e eeuw, tijdens de ‘Scramble for Africa’, werd Namibië een land van interesse voor de Europese koloniale machten die op zoek naar middelen en strategische locaties in Afrika.

Duitse kolonie

Nadat A. Lüderitz, een Duitse handelaar, een kuststrook van een Nama-voorman kocht, adviseerde hij de Duitse adviseur Bismarck om het van hem te kopen om de Britten te overtuigen om dit land te koloniseren. Dit was het begin van de Duitse kolonie die bekend werd als Deutsch Südwest Afrika van 1884 – 1915.

Al sinds het einde van de 18e eeuw vochten de Nama en Herero-stammen over vruchtbaar land, wat resulteerde in ernstige conflicten met de bemoeienis van de beter toegeruste ‘Witbooi-Namas’. De Duitsers bezetten echter het meest vruchtbare land en het verzet tegen de Duitse koloniale overheersing groeide. Dit leidde tot de ‘Slag bij Waterberg’ in 1904, die het vernietigingsdecreet van het Duitse leger van het Herero-volk teweegbracht. Naar schatting 60.000 tot 100.000 mensen kwamen om tijdens en na deze strijd die het begin vormde van de uitroeiingscampagne van Duitsland die tot 1908 duurde.

Hendrik Witbooi, leider van de Nama, weigerde in die tijd om zich aan de Duitse bezetting te onderwerpen en riep zijn volk op om voor hun land te vechten. Nog steeds wordt hij gezien als een nationale held. In 1915, na een snelle nederlaag tegen de Unie troepen van Zuid-Afrika, gaf Duitsland de regering van Namibië over aan de Zuid-Afrikaanse premier Louis Botha.

Diamanten

De ontdekking van diamanten in Namibië leidde opnieuw tot grote onrust. Tijdens de Eerste Wereldoorlog kreeg de Unie van Zuid-Afrika, heerschappij van Groot-Brittannië, de controle over dit land als hun “vijfde provincie”. In 1948 werden apartheidswetten ingevoerd, wat resulteerde in de oprichting van “Home Lands”. Na jaren van strijd voor onafhankelijkheid, leidt de SWAPO (Zuid-West-Afrikaanse Volksorganisatie) Namibië op 21 maart 1990 naar onafhankelijkheid met zijn eerste democratisch gekozen president, en ‘founding father’ Sam Nujoma.

Verschillende etnische groepen

Namibië telt 2,1 miljoen inwoners, en is het land met de laagste bevolkingsdichtheid van het Afrikaanse continent. De bevolking bestaat uit een mix van verschillende etnische groepen; tegenwoordig zijn dit er minstens twaalf. De eerste bewoners van het gebied dat nu Namibië is waren de San, jagers-verzamelaars van de Khoisan-stam welke al in het gebied zijn sinds vóór de moderne jaartelling. Een klein aantal leeft nog altijd volgens de traditionele nomadische levensstijl in het oosten van Namibië.

In het zuiden, rondom de Oranje Rivier, settelden zich Nama herders van de Khoisan-stam – ook wel Khoikhoi genoemd – welke nu verspreid zijn over het gehele zuiden van Namibië. De Basters, die zich tegenwoordig met name in Rehoboth bevinden, stammen af van Nama-vrouwen en Boeren uit Zuid-Afrika. Centraal Namibië wordt bewoond door de Herero. Tegenwoordig kleden de Herero zich soms in een Victoriaanse stijl, wat bij de vrouwen een wijde jurk is en een groot, driehoekig hoofddeksel, ooit geïntroduceerd door Duitse missionarissen die de toenmalige Europese mode met zich meebrachten. Het ruige, meer afgelegen noordwesten wordt bewoond door de Damara in Damaraland – verwant aan andere Bantu-groepen- en de Himba in Kaokoland.

Etnische groepen

De Himba hebben zichzelf verwijderd van de Herero om hun traditionele levenswijze voort te zetten. De grootste bevolkingsgroep wordt gevormd door de Ovambo, Bantu-sprekers afkomstig uit het noorden. De Kavango uit de Zambezi regio behoren ook tot deze Bantu-groep. Voor de agrarische levensstijl van de Bantu-sprekers was het vruchtbare klimaat in het noorden van Namibië zeer geschikt.

Sinds een meer recente geschiedenis is Namibië ook bewoond door een kleine blanke populatie van Duits- en Afrikaans sprekenden. Echter hebben zij een grote invloed gehad op de architectuur van grote steden, waaronder Swakopmund, dat eens gebouwd werd als een Duitse havenplaats.

Himba

De Himba leven een zeer traditionele, nomadische levensstijl, waarbij het leven draait om vee: voor status, een bron van voedsel en als bruidsschat. De tijd lijkt voorbij te gaan aan deze tradities. Echter is het ook voor de Himba onmogelijk om buiten invloed van de moderniteit te blijven: onderwijs, verbeterd transport, maar ook toerisme hebben ervoor gezorgd dat veel Himba’s hun stam verlaten voor de stad en hun tradities achterlaten.

Taal

Bijna negentig procent van de populatie is Christelijk. Velen mengen deze religie met een traditioneel geloof dat gekarakteriseerd wordt door het aanbidden van voorouders. De officiële taal is Engels, hoewel ook Afrikaans en Duits veel gesproken worden.

Inheemse talen zijn onder andere de Bantu-talen (Ovambo, Kavango, Herero, Caprivi en Tswana) en Khoisan-talen die gesproken worden door de Nama, Damara en San, en duidelijk herkenbaar zijn door de klik-geluiden.

Tijd

Vanaf 2017 is in Namibië de wintertijd afgeschaft. Dit betekent dat er gedurende de Europese winter (eind oktober – eind maart) géén verschil is met de tijd in Namibië. Tijdens de Europese zomer is het één uur eerder in Namibië. Houdt er verder rekening mee dat er openings- en sluitingstijden zijn bij entrees van Nationale Parken en landsgrenzen, dus zorg ervoor dat je op tijd vertrekt en aankomt. Afstanden zijn bovendien langer dan je gewend bent, en je wilt zeker niet in het donker rijden.

Great Escarpment

Ten oosten van de Namib ligt de ‘Great Escarpment’, een bergketen die meer dan 2,000 meter vanaf de grond oprijst, en in een U-vorm over het zuidelijke deel van het continent loopt. In Zuid-Afrika maakt Drakensbergen een bekend deel uit van dit gebergte. In Namibië zijn dit o.a. Khomas Hoogland, de Gamsberg, het Naukluft gebergte en het Tiras gebergte.

Aan de oostkant van het Escarpment vindt men de Central Highlands, welke het grootste deel van Namibië vormen, en het midden van het land beslaan. De stad Windhoek is gelegen in deze hooglanden, op ongeveer 1,700 meter. Ze zijn omgeven door de Kalahari woestijn, welke technisch gezien een woestijn is, maar van vocht wordt voorzien door een overvloed aan ondergronds water, en de woestijn van acaciabomen voorziet.

Zoals in de meeste delen van Namibië zijn deze waterbronnen gelegen onder efemere rivieren, welke alleen stromen wanneer de oorsprong van de rivier van voldoende regenwater wordt voorzien. Dergelijke rivieren worden nog altijd gebruikt door mens en dier: beide graven in de droge rivierbedden om het water te bereiken.

Zambezi – Caprivi strip

De Zambezi regio, beter bekend als de Caprivi-strook, vormt een sterk contrast met de rest van het land. Het weelderig groene landschap is het resultaat van de Okavango rivier, welke stroomt van Angola naar de Okavango Delta in Botswana, en ook wel de levensader van de regio wordt genoemd. Er kunnen hier diersoorten worden aangetroffen die zich nergens anders in Namibië laten zien, waaronder krokodillen, nijlpaarden, buffels en sabelantilopen.

Namibië is een republiek

Sinds onafhankelijkheid ligt de focus van de politiek op de verzoening van alle verschillende etnische groepen. Grootschalige hervormingsprogramma’s en nationalisering van industrieën werden uitgesteld, anders dan veel andere Afrikaanse landen, waardoor kapitaal en kennis in het land bleven en de economie konden stimuleren.

Echter is het gemiddelde inkomen zeer ongelijk verspreid over de bevolking. Armoede en werkloosheid zijn nog altijd grote problemen in het land.

Hoewel het een relatief kleine bijdrage aan de nationale economie is, werkt de meerderheid van de bevolking in de landbouw, welke voornamelijk plaatsvindt in het vruchtbare noorden. Hier worden onder andere gierst, peulvruchten en mais verbouwd. Ook aan veeteelt wordt veelvuldig gedaan, ondanks de aanhoudende droogte.

Milieubescherming

De grootste export wordt gevormd door middel van gemoderniseerde landbouw, op grote ranches in de Central Highlands. Een groot deel van vlees wordt geëxporteerd naar Zuid-Afrika maar ook naar Europa. Echter trekt het vee op de ranches carnivoren aan, waaronder luipaarden en jachtluipaarden, wat conflicten veroorzaakt tussen mens en dier en een groeiend probleem is voor natuurbeheer. Verschillende opvangcentra, zoals AfriCat, proberen de bewustwording onder boeren te vergroten om de dieren van uitsterven te behoeden.

Namibië was het eerste land dat milieubescherming in de grondwet opnam. Deeze aanpak is internationaal erkend, omdat het de snelle groei van de populaties wilde dieren bevorderd. Natuur en andere natuurlijke hulpbronnen binnen bepaalde gebieden worden beheerd door lokale gemeenschappen. In plaats van dieren in het wild als een bedreiging te zien, zijn mensen nu gemotiveerd om dieren te beschermen, omdat dit economisch ten goede komt voor het land.

Mijnbouwsector

De Benguelastroom vormt een belangrijke voedselbron voor de visserijsector. Toen Walvisbaai eenmaal terug werd gegeven aan Namibië, na in handen te zijn geweest van Zuid-Afrika, kreeg de sector een enorme impuls. Het grootste aandeel van de economie komt van de mijnbouwsector: 75 procent van de export bestaat uit mijnproducten. Dichtbij Swakopmund bevindt zich de grootste uranium mijn ter wereld en een groot gedeelte van de Namib woestijn bevat veel diamanten, in een ontoegankelijk gebied dat eigendom is van Namdeb Diamond Corporation en de Namibische overheid.

Sinds onafhankelijkheid groeide Namibië langzaam uit tot een toeristenbestemming, met name vanwege haar nationale parken en ‘wildlife’. Investeringen in de infrastructuur maakte ook de meer afgelegen gebieden begaanbaar voor toerisme, zoals Fish River Canyon in het zuiden en Kaokoland in het noorden. In 2015 telde Namibië 1,5 miljoen buitenlandse bezoekers, met een bijdrage van 15.4% aan het BBP, alhoewel veel van deze bezoekers uit de buurlanden komen. Over het algemeen is Namibië een stabiel en relatief veilig land met een functionerende democratie.

SIM cards & mobile operators

In de grotere bestemmingen zul je met je eigen telefoon verbinding hebben, maar tijdens het rijden door Namibië is dit vaak niet het geval. Wanneer je zo veel mogelijk bereikbaar wilt zijn kun je een lokale simkaart kopen, welke niet duur is en waarop je wekelijks een internetbundel kunt zetten. Wij kunnen van tevoren een simkaart voor je regelen. Bovendien hebben de meeste accommodaties ook Wi-Fi.

Netspanning Namibië 220/240 volt

De netspanning in Namibië is 220/240 volt. Je hebt een driepoot stekker nodig, welke te koop is in iedere supermarkt. Ook een Europese stekkerdoos is handig wanneer je meerdere apparaten tegelijk wilt opladen. Ook al zijn storingen niet gebruikelijk, zijn een zaklamp of hoofdlampje zeer aan te raden.